نقل می کنند شخصی خدمت مرحوم آیت الله نخودکی اصفهانی، رضوان الله تعالی و برکاته و سلامه علیه، می رسد و از این بزرگوار درخواست نصیحت می نماید. مرحوم نخودکی می فرماید:"مرنج و مرنجان!" سوال کننده مقداری به فکر فرو می رود و می پرسد که نرنجاندن دیگران کاری است راحت تر از اینکه خود آدم نرنجد. بالاخره انسان تمام سعی و تلاش خود را به کار می گیرد تا کسی را نرنجاند و آزرده خاطر نسازد، اما چگونه می شود که نرنجید. زیرا هر کاری بکنیم بالاخره بی حرمتی ها، توهین ها، حساب نکردن ها، به شمار نیاوردن ها و غیره و غیره انسان را می رنجاند. درمان و چاره ی این کار چیست؟
مرحوم نخودکی اصفهانی که از اولیاء الهی، عارف بالله العظیم، سالک سلک طریقت، واصل وصل وصال، صاحب شهد و شهود، بینای برزخی و کامل کمالات معنوی و عرفانی بوده است می فرماید که چاره ی کار در به حساب نیاوردن خود است که انسان خود را کسی نشمارد که به او بر بخورد و موجبات کم توقعی اش پیش آید
